„Jestem Ola i mam autyzm. (…) Chciałabym opowiadać innym o sobie i autyzmie. Warto pomagać takim ludziom jak ja bo mamy trudno i ktoś może nie rozumieć, że my też chcemy być ludźmi i że jest nam przykro gdy ktoś się z nas śmieje… ”

„Chciałabym aby ktoś znalazł lek na autyzm i wtedy mógłby mi pomóc. Ja mam też takie dziwne zachowanie. Czy czasem rysuję ekrany nie panuję nad tym i lubię dźwięk spadającego szkła. (…)”

„Chciałabym opowiadać innym o sobie i o autyzmie. Warto pomagać takim ludziom jak ja bo mamy trudno i ktoś może nie rozumieć, że my też chcemy być ludźmi i że jest nam przykro gdy ktoś się z nas śmieje i gdy nie możemy dostać pomocy. No tak sobie myślę, że czas zacząć opowiadać o sobie. Bo ja chcę żeby ludzie mnie poznali.”

(…) Ale ja też sobie radzę tylko inaczej niż Maciek (brat Oli) bo ja nie mogę żyć sama bo nie umiem i ja też chcę żeby inni mnie tego uczyli przecież ja mogę się nauczyć i ja mogę pamiętać jak to robiłam i wtedy mogę uczyć inne dzieci z autyzmem i one też będą mądre bo ja chcę po szkole robić coś ważnego i być kimś ważnym dla innych.”

” A ja nie będę mogła iść do pracy bo nie umiem nic robić. Wy możecie mi pomóc być kimś ważnym i tak Was proszę pomóżcie mi i wtedy moje życie będzie potrzebne. Znów będziecie mi potrzebni bo ja mam autyzm i zawszę będę miała ale też jestem ważna. Wolę coś robić niż tylko siedzieć w dom i myśleć o tym co zrobię w świecie.”

Mówi o sobie Ola Kaczor, uczennica III klasy SPdP w SOSW w Skierniewicach.

Przedstawiamy niezwykłe wypowiedzi, jakich udzieliła Ola w Synapsis w czasie rozmowy za pomocą tablicy ułatwionej komunikacji. Dziękujemy Oli i jej Rodzicom za zgodę na publikację

Zamknij